له "یانا" سره په یوه کورس کې ملګرې شوم. دا اقصاد وايي. اوس يې ماستري پیل کړې. په ونه دنگه له رنگه سپينه خو په مخ کې يې لکه چې وينه نه وي.
یانا په خپله د چک ده. له رنگه د دې او د انگريزانو فرق نه کيږي. خو چې خبرې پيل کړي لهجه يې له ورايه معلومېږي چې انگريزه نه ده. د درېیمې نړۍ
له هېوادونو سره ډېره مینه لري. د افغاستان حالت هم تل څاري. د هر هغه څه په حصه کې پوښتنې کوي چى زموږ له ژوند سره تړلي دي. پر اسلام ډېر معلومات لري، مطالعه يې په کې کړې ده او نورې پوښتنې هم په کې کوي. زموږ شين چاى يې خوښ دى. وايي زما شراب د افغانانو شين چاى دي پرى نشه کېږم.
د خپل لسانس تيسېس يې د درېيمې نړۍ پر اقتصاد ليکه. غوښتل يې افغانستان ته لاړه شي استادانو يې منع کړه. پاکستان يې هم غوښت خو د هغه ځاى مشوره يې هم ورنه کړه. لاتينې امريکا ته ولاړه. خپل کتابونه او ځينې نور شيان يې زما کور ته را وړل چې امانت يې ورته وساتم. لاتینې امریکا ته له تګه وړاندې يې را ته ويلي و چې د قران کریم چکي ترجمه ورته پیدا کړم. هماغسې مې وکړل.
له روژې وړاندې بېرته لندن ته راغله. په را رسېدو يې را ته لیکي و چې په اختر کې به زما کور ته راځي.
ما په اختر کې کار کاوه دا يې په څلورمه ورځ راغله.
د مازیګر څلور بجې مو وخت ټاکلى و. یانا ټیک پر وخت د دروازې زنګ وواهه.
کورته په را ننوتو يې په لوړ غږ وويل:
- د اختر دې مبارک شه
- ډېره مننه،
- دا دی دا بلجیمي چاکلېټ مې هم تاته را وړي.
- ژوندۍ اوسې، کاشکې مې افغاني کلچې اخیستې وای
- غم مه کوه، زما په چاکلېټو به ګزاره وکړو
- ښه څه خبري دي کیسې کوه
- خبرې ډېرې دي، کومه در واورم
- هره یوه چې دې زړه وي
یانا وپوښتلم:
- هغه زما قران کریم دې را ته موندلى؟
- هو چې تلې در به يې کړم
- ښه نو څه مې ويل، هو رښتیا هغه مسلمان ملګری - مې نه وو؟
- کوم یو، نه مې دې په زړه
- ولې اعجاز چې نوميږي
په دې نامه مې د چا څېره مخ ته ونه درېده. سوچ مې کاوه. یانا وويل:
- اعجاز سهیل ښیم
- ښه پوه شوم، تا را ته ويلي و اسیايی دی
- هو
- له هغه سره نن ګورم، ما ته يې لیکلي و چې د شپې ډوډۍ به چېرې وخورو
- ښه،
ما د چایو چاينکه ډکه کړه. دا پر خپل ټيلي فون لګیا وه. چای مې جوړې کړې. د دې را وړي چاکلېټ مې هم را واخیستل. دې راته وويل:
-گوره په شنو چايو مى نشه کړه.
ما د دې تر غوښتنې وړاندې لا شين چاى دم کړى و. چاى چې مې ور وړ دې وويل:
- هې دا وګوره، سهیل را ته په هغه بله ورځ لیکلي و چې ګورو به خو ما ويل ځای دې دی خوښ کړي.
نو اوس يې را ته لیکلي چې په ګرین پارک Green Parkکې مې وګوره. ورته و مې ويل چې دا امر دی که پوښتنه
- څه يې وويل
- وايي غوښتنه ده غواړې که نه
- نو ته څه وايې
- نه د هغې سیمې لپاره مې کالي مناسب نه دي
- خو ورته ويې لیکه.
- و مې ليکل، هغه لیکلي چې ما فکر کاوه یو څو جامونه به په سر واړو. راشه زما د کور خوا ته. بیا به زما کور ته هم سره ولاړ شو. ستا لپاره مې
د سرو شرابو یو بوتل هم اخیستی.
- مم
- د دې په مقصد پوه شوې؟
- نه خو درته ويلي دي چې په کور به يې ورسره وګورې نو
- نه، دی ټوله روژه ورک وو، زما د ټيلي فون ځواب يې لا نه وايه. اوس چې روژه خلاصه شوه دی غواړي په سرو شرابو مې نشه کړي او راسره ويده شي.
- نه دا بد به نه کوي
د يانا په سترگو کې اوښکې ډنډ شوې زما پر اوږده يې سر کېښود، په سلگيو سلگيو يې راته وويل:
- زه ورسره مينه لرم، زه يې ټول دودونه قبلوم خو دی مې اوومه غوښه گڼي او بس.
يانا مې له اوږې سر پورته کړ ځاى په ځاى ودرېده:
- زه نوره ځم
- صبر چاى وڅښه، شين چاى دى
- نوره تږې نه يم.
- ښه صبر هغه قران کريم خو دې درسره واخله
- اوس يې نه وړم...
هی هی ! چی ستا به شنی شولی پخیږی ---- ما به مرغی په ژړا ستړی کړی مینه
ReplyDelete---------------------------------------------
چی کله به مونږ واقعی اسلام منو؟