د ښځو ورځ

د تيلي فون د ليکلي پېغام يا ايس ايم ايس (SMS) په غږ را وېښه شوم. نهه نيمې بجې وې. د شپې تر ډېرو وېښه وم. نن کار ته نه تلم، ما ويل تر ډېرو به ويده يم. تيلي فون پېغام مې ولوست. يوه سړي راته ليکلى و.

 افغان و. ويل يې، د ښځو د ورځې مبارکي درته وايم. له دې سړي سره ما يو وخت په يوه غونډه کې لیدلي و. غونډه په افغانستان کې د بشري حقونو په باب يوې انگرېزې ټولنې جوړه کړې وه. د غونډې د وقفې پر وخت دې سړي راته ويلي و چې بشري حقونه بې ځايه شعارونه دي. ما ورسره بحث کړی و. ده د ښځو د حقونو . خبره هم بې ځايه گڼلې وه. نه پوهېږم زما د تيلي فون شمېره يې څرنگه پيدا کړې وه  ځواب مې ورنه کړ  .

هڅه مې وکړه بېرته ويده شم خو خوب را نه غى. تر ډېرو په ځاى کې پرته وم. د مارچ اتمه نېټه وه. د ښځو نړيواله ورځ، په زړه کې مې وويل کاش يې خوب ته پراېښې واى  .

کرۍ ورځ را باندې په سر دردۍ او زړه تنگى تېره شوه. د مازيګردرې بجې وې، د خبرونو وېبپاڼې مې کتلې، د افغانو ښځو په اړه يوه ليکنه وه چې څنګه امريکا  د افغانو ښځو د ژوند په ښه کولو کې پاته راغلې. تر طالبانو ۱۰ کاله وروسته هم له افغانو مېرمنو سره له تاوتريخوالي ډک چلند کيږي.

ليکنې خوند را نه کړ.  له ځانه سره مې ويل دا خلک لکه چې اوس خبر شول.

چاينکه مې کېښوده چې چای دم کړم. د باندې هوا سړه وه. ژمی په تېرېدو دی خو هغه سوړ باد يې لا نه دی ورک.

زما د خونې له کړکۍ لوی شين پارک ښکاري. خلک په کې جوړه جوړه ګرځي. څوک پر څوکيو ناست دي. څوک قدم وهي او څوک له خپلو سپيانو سره لوبې کوي.

ما چای تيارې کړې. بېرته کمپیوټر ته کښېناستم. فېسبوک ته ورغلم. هلته هم داسې د کار څه را  تر سترګو نه شو.

ځينو خلکو ويډیوګانې شريکې کړې وې. و مې نه ليدې چې د څه وې. خو پر يوې  ويډيو ليکل شوي وه

"جنايات وحشيانه طالبان عليه زنان افغان"

خلکو ډېرې تبصرې پرې کړې وې، چا کښنځلي وو. چا خواشيني ښوده چا بيا عاقلانه بحثونه کول.

-          هې...    

-          هې را وېښه شوې؟

-          د کور شريکه مې وه.  له خپلې کوټې را ووته.

دا انا نوميږي.د لتوينيا ده.

 دلته په لندن کې کار کوي. د شپې له خوا کار کوي ټوله ورځ ویده وي.

-          خوب دی وکړ.

-          ښه وم . تر ډېره نه راته. 

-          و بخښه که ما د چاينکې په غږ را پاڅولې يې؟

-          نه، نه هيڅ پوه شوې نه يم ما ويل که ته په کار کې يې.

-          نه نن رخصت يم.

انا لګيا شوه لکه چې څه يې پخول.

پرون  له رخصتيو بېرته راغله. دوه اوونۍ نه وه. خپل وطن لتوينيا ته تللې وه. يوه اوونۍ  يې هلته تېره کړه او بله يې په روسيه کې.  ملګری (Boyfriend) يې هلته دی.

-          هيڅ مې کار ته ډه ډه نه لگيږي؟

-          ولې خير خو دی؟

-          ولې خير دی خو ملګری مې ياديږي. دا يوه اوونۍ چې له هغه سره وم داسې يې زما خيال ساته لکه ماشومه نو ځکه اوس کار نه شم کولى.

-          ښه نو مزې دې وکړې؟ 

-          هو هره شپه ډوډۍ په هوټل کې وه. د سهار تر څلورو يا درو پورې به په کلب کې وو. د ورځې په درو به مو ډوډۍ خوړه بيا به يې مغازې ته بوتلم. کالي يا نوره سودا به يې راته واخيستل.

-          مم ډېر سخي ښکاري؟

-          یايد چې وي...

انا وخندل بيا يې په ناز پسې زياته کړه:

زه خو وړیا نه ورسره ګرځم، لوی تجار دی پيسې يې ډېرې دي.

-          ښه، د ويښتانو رنګ دې هم بدل ښکاري؟

-          هو زما نه دي خوښ خو ملګري مې دا رنګ راته خوښ کړ څنګه ښکارم؟

-          ښکلی رنګ دی، ښه در سره ښکاري.

-          زما خپل وېښتان ژيړ دي. د ملګري مې نه دي خوښ. تور يا اسيايي وېښتان او وريځې د هغه ښه خوښې دي. دا ستا وېښتان، که ستا په شان وېښتان پيدا کړم که په هر قيمت وي راته وا به يې خلي.

-          ښه! جالبه ده.

-          ته پوهېږئ؟

-          په څه؟

-          زه حتی خپل باڼه او وريځي رنګوم. کاشکې چې ستا په شان بې غمه وای. څومره به اسانه وای.

-          ځه غم مه کوه ښه در سره ايسي.

زما ټيلي فون ته زنګ راغی. يوه بله ملګرې مې ده مارتينا نوميږي.

د دې هم ژيړ وېښتان او شنې سترګې دي. دا بيا د سلواکيا ده.

-          هې مارتيانا.

-          مارتينا په ټيلي فون کې په ژړا شوه.

-          ولې څه شوي؟ ته سمه يې؟

-          نه سمه نه ‍يم غواړم وه دې ګورم. ته چېرې يې؟

-          سمه ده زه په کور يم، راشه.

-          په نيم ساعت کې در رسېږم.

نه پوهېدم مارتينا ولې ژړل. دوى په اسانه نه ژاړي، لکه له ژړا سره چې بلد نه وي . ما به تل راسره ويل چې ژړا ته بس موږ پيدا يوو. 

-          انا مې وپوښتله چې کله کار ته ځي؟

ويل يې د وخته ځي چې يو څه اضافي کارونه يې دي بايد خلاص يې کړي.

انا لا هم د خپل ملګري صفتونه راته کول چې د مارتينا مسېج (پېغام) راغی.

له انا نه مې بخښنه وغوښته چې زه بايد له يو چا سره وګورم.

هغه هم پوه شوه، ويل يې زه هم دا دی ځم. د انا له وتلو سره مې مارتينا ته زنګ ووهه ويل يې د کور په وره کې ده.

پاس اپارتمان  ته را وخته. د چايو ست مې ورته وکړ، ويې ويل:

د شيدو چاى غواړم، لطفآ بوره هم په کې واچوه

مارتينا  تشناب ته ننوته، چای تيارې وې چې را ووته ښه مې ورته وکتل، ګورم چې يوه سترګه يې شنه وه.

-          ولې په سترګه دې څه شوي؟

نجلۍ بيا په ژړا شوه. ما کاغذ ورکړ چې اوښکې پرې پاکې کړي. ويل  يې "هغه" ووهلم.

 پوه شوم چې خپل ملګرى يادوي. ما ته داسې غصه راغله چې څه ووايم.

د علت پوښتنه مې ترې ونه کړه.

-          پوليس ته دې زنګ وهلی؟

-          نه، نه غواړم پوليس خبر کړم.

زه غلې شوم. دې د چايو پياله ور پورته کړه، راته ويې ويل:

-   د ښځو ورځ دې مبارک شه!